Zgoda jest tylko jedną z kilku możliwych do przyjęcia podstaw prawnych na przetwarzanie danych osobowych – w przypadku relacji pracodawca-pracownik zasadą jest, że dane osobowe pracownika przetwarzane są jako realizacją obowiązku wynikającego z przepisu prawa (przede wszystkim kodeksu pracy, prawa podatkowego i przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych). Jeżeli pracodawca chce wykroczyć poza tą granicę, wtedy musi znaleźć odpowiednią podstawę prawną – może nią być zgoda, jeżeli gwarantuje on realną dobrowolność, może nią być też prawnie uzasadniony interes, jeżeli uznaje pozykiwanie określo0nych informacji za obowiązkowe.
Inaczej mówiąc, zgody nie stosujemy wszędzie, nie stosujemy jej też „na wszelki wypadek”, a jedynie tam, gdzie jest to odpowiednie, czyli tam, gdzie wprowadzamy realną dobrowolność.